“Yatağımın karşısında bir pencere var. Odanın duvarları bomboş. Nasıl yaşadım on yıl bu evde? Bir gün duvara bir resim asmak gelmedi mi içimden? Ben ne yaptım? Kimse de uyarmadı beni. İşte sonunda anlamsız biri oldum. İşte sonum geldi. Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım.” -Oğuz Atay-

Bazı roman karakterleri vardır, okuduğunuz yüzlerce kitaba, tanıştığınız yüzlerce roman karakterine rağmen, onu asla unutamazsanız. Selim gibi…

Oğuz Atay tarafından kaleme alınan Türk edebiyatının en önemli eserlerinden biri olan Tutunamayanlar’ı okuyanlar bilir, Selim toplumun normlarına uymakta zorlanan, kendini dışlanmış hisseden bir karakterdir. Kendi varoluşsal sorunlarıyla boğuşurken, çevresindekilerle olan ilişkilerinde de zorlanır. Toplumun beklentileri ve kendi arzuları arasında sıkışan Selim, kendini anlamlandırma ve hayatının anlamını bulma çabası içindedir. Ancak ne yazık ki bu çaba onu daha fazla yalnızlaştırır ve çevresindekilerle bağlarını koparır.

Kitap, okuyucuyu oldukça zorlayan, sabır ve dikkat gerektiren, karmaşık bir yapıya sahip. Hatta yaklaşık 100 sayfalık bir bölümü, hiçbir noktalama işareti konulmadan, bitişik yazıldığı için çoğu okuyucu tarafından yarım bırakıldığını biliyorum. Ben de önce pes edip, yıllar sonra tamamını okumayı başaranlardanım.

Bence Selim, Türk edebiyat tarihinin en unutulmaz kahramanlarından biri. Onu sevip sevmemek, okuyucunun kendi yorumuna ve karakterle kurduğu bağa bağlı. Bazı okuyucular, Selim'in karmaşıklığını ve derinlikli düşüncelerini takdir eder, onun varoluşsal çatışmalarını anlamaya çalışarak, Selim'e sempati duyar. Diğer okuyucular ise Selim'i kendine yeterli olmayan, sık sık içine kapanan bir karakter olarak görebilir ve ona daha az sempatiyle yaklaşabilirler. Karmaşık duygulara sahip insanlar her zaman dikkatimi çektiği için Selim’i çok sevmiştim. O herkesten farklı, derin bir karakterdi ama tutunmayı başaramadı.

Eğer varoluşunun nedenini bulabildiysen, kendini ödüllendir. Çünkü hayat, çeşitli zorluklarla dolu, uzun bir yolculuk ve sen bulunduğun noktaya gelmek için çok çabaladın. Belki senden başka hiç kimse, bu yolculukta karşılaştığın güçlükleri, yoluna çıkan engelleri, savaştığın cepheleri, göz kapakların kapanana kadar çalıştığın geceleri bilmiyor ama sen biliyorsun!

İşte bu yüzden önce kendini kutla, çünkü uzun bir yolculuğun sonunda hedefine ulaştın. Sen bir tutunamayan değilsin, sen bir başarı hikayesisin!

Sevgiyle kalın,
23.04.2024